“Çıkarmıycam işte! Rahat bırak beni!”

“Kızım, olur mu benim üstüm başım sana? Yakışıyor mu hiç? Dön bak haline hele, dön. Allah aşkına bak Nursel!”

“Ya of, çekiştirip durmasana anne!”

“Nursel yetiş al şunu elimden! Rezil edecek beni el âleme… Gören görmeyen de muhtacız sanır.”

“Sakin ol abla sen bir. Kız Melek, çul çaput dolu dolabın. Ananın kıyafetlerine mi kaldın?”

***

“Dil yanlışlarını aşamadım ki okumaya geçeyim,” dedi.

Melek’se sayfalardan yelpaze edinerek konuştu: “Bense her şeyin önce iyi ve güzel yanlarını görmeyi yeğlerim.”

Zeynep Sönmez