Judith Radstone için
Tenimin hemen yanında, onun incileri. Sahibem
emrediyor takmamı onları, ısıtmamı, akşama değin
fırçalayana kadar onun saçlarını. Saat altıda, yerleştireceğim onları
soğuk, beyaz boynuna. Onu düşünüyorum bütün gün,
bekleyerek Sarı Odada, ince eleyip sık dokuyarak ipek mi
tafta mı yoksa, bu gece için hangi elbise? Yelliyor kendini
arzuyla çalışırken ben, sızıyor sıcaklığım yavaş yavaş
her bir inci tanesine. Kıpırdıyor boynumda, onun halatı.
Çok güzel o. Onu düşlüyorum
tavan arasındaki yatağımda; dans ederken görüyorum
uzun boylu adamlarla, afallamış güçsüzlüğümden,
kalıcı bir esans Fransız parfümünün altında, onun sütlü taşları.
Tozunu alıyorum omuzlarının bir tavşan ayağıyla,
belli belirsiz kızarıklığı izliyorum yayılan teni boyunca
ağırkanlı bir iç geçirme gibi. Aynasında onun
parçalara ayrılıyor kırmızı dudaklarım, konuşmak istiyormuşum gibi.
Dolunay. Atlı arabası eve getiriyor onu. Görüyorum
her bir hareketini kafamın içinde… Soyunuşunu,
mücevherlerini çıkarmasını, mücevher kutusuna uzanan
narin elini, çırılçıplak süzülmesini yatağa, her zaman
yaptığı gibi… Ve ben burada uyanığım hala,
biliyorum şu an bile soğuduğunu o incilerin
sahibemin uyuduğu odada. Bütün gece
yokluğunu hissediyorum onların ve yanıyorum içten içe.
Caroll Ann Duffy
Türkçesi: Şakir Özüdoğru