Bir aşk şiiri yazmak istiyorum yedinci sınıfta öpüştüğüm kızlar için,
bir şarkı yazmak yaptıklarımızın şerefine zemininde bodrum katının
içlerinden birinin ailesinin evinde, bir ilahi yazmak konuşmadan düşündüklerimizin şerefine,
İyi hissettiriyor bu ya da sevdim bunu, öğrendiğimizde nasıl aralayacağımızı birbirimizin ağzını
birini inletmek için nasıl hareket ettireceğimizi öğrendiğimizde dillerimizi. Pratik yapmak dedik buna, ve
biri erkek olurdu, ve eşleşirdik, –altı ya da sekiz kız çocuğu– ve söndürürdük
ışıkları ve öpüşür öpüşürdük, kafayı bulana değin öpücüklerle, ve sıyırırdık
geceliklerimizi ya da bırakırdık düşsün kemerlerimiz yere, ve, Şimdi erkek sen oluyorsun:
beton zemin, uyku tulumu ya da kanepe, oyun odası, eğlence odası, egzersiz odası, çamaşırlık.
Lindaların bodrumu bir kayık gibiydi odacıkları ve lombarlarıyla
pencereler yerine oyulmuş. Bir barı vardı Gloria’nın babasının alt katta şu bükümlü,
rahat halı döşemeli tabureleriyle. Öperdik birbirimizin boynunu.
Göğüslerini emerdik birbirimizin ve izler bırakırdık ve asla konuşmazdık bunu üst katlarda
dışarıda, günışığında, bir kere bile. Yapardık bunu ve bu
pratik yapmaktı, ve uyurduk, öylece yayılarak bacaklarımız hala birbirine kenetlenmiş ya da çaprazlanmış, bir el kaybolup gitmiş
birinin saçında… ve büyüdük ve zar zor hatırladık kimindi
ilk öpücük –bize benzeyen bir kız çocuğu, nemlendirici ile yapış yapış hala
eskiden paylaştığımız banyoda. Bir şarkı yazmak istedim
karanlıktaki bu ağır sessizlik için ve ilk saf heyecanının şerefine tereddütsüz arzunun,
arifesinde durdurduğumuz kendimizi.
Marie Howe
Çeviren: Şakir Özüdoğru