1931 yılında Atina’da doğan Stelios Kazantzidis’in hikâyesi (baba tarafından) Ordu, (anne tarafından) Alanya, Selanik ve İstanbul sokaklarına kadar uzanıyor. Kazantzidis ailesi, 1923 Lozan Mübadelesi ile Atina’ya gönderilmiş. Babasını aşırı sağcıların uyguladığı işkenceler sonucunda kaybetmiş. Müziği bir süreliğine unutup ekmek parası kazanma derdine düşmüş Stelios. Para kazanmak adına Omonia Meydanı’nda bavul taşımış, pazarlarda kestane satmış, tekstil fabrikalarında çalışmış. Ta ki Mantos Venetis tarafından keşfedilene kadar. Tavernalarda Venetis’in grubuyla yaptığı çalışmalarla dikkatleri üzerine çeken Stelios, zamanla sesinin gücünü fark eder ve Yunanistan’ın en ünlü tavernasında sahne almaya başlayınca sesinin mesleği olacağına inancı artar.

Zamanın önemli bestecisi Apostolos Kaldaras‘ın “Yüzmeye Gidiyorum” şarkısını yorumlamasına rağmen ilk albümü ilgi görmez. Fakat müzik, tıpkı şiir gibi dinlemeyi ve dinlenmeyi sever. Bunun bilincinde olan Stelios Kazantzidis zamanla sesinin hak ettiği ivmeyi yakalayacağına inanarak ikinci albümü için kollarını sıvar. İkinci albümünde Gianni Papaioannou‘nun “i valiçes” şarkısıyla çıkışa geçen Kazantzidis, zamanla Yunanistan’ın en tanınan isimleri arasına adını yazdırır. İlerleyen yıllarda Marinella ile tanışır. Yaptıkları düetlerle iyi bir ikili haline gelirler. 

Türkiye’ye gelişinde sesiyle Zeki Müren’i de kendine hayran bırakmıştır Stelios. Kazantzidis’in şarkılarını geç de olsa dinlemiş biri olarak, buna hiç şaşırmadım.

Türk-Yunan müziğinin gelişimi adına ortak müzik akademilerinin kurulması iki ülke yeteneklerinin keşfine katkı sağlayacaktır diye düşünüyorum. Bu tip okulların karşılıklı değişim programlarıyla pekiştirilmesi ortak değerlerimizi korumak adına da faydalı bir proje olacağı şüphesiz.

Stelios Kazantzidis’in Anadolu Şarkıları albümünde, sözleri Yesâri Asım Arsoy’a ait olan Bekledim de Gelmedin ve Abdülhâk Hamit şiiri Makber en önemli şarkılar arasında yerini alıyor. Çadırımın Üstüne Şıp Dedi Damladı, Alim, Pınarda Buldum Seni gibi hareketli şarkılar Kazantzidis’in utangaç Türkçesiyle daha bir neşeli.

Stelios’un bu gecikmiş merhabasına ve Komşu’dan kıyılarımıza esen kardeşliğimizin diline kulak vermenizi öneririm. Sevinçle…

Emre Şahinler