Ona eski günleri sordum,
hâlâ genç olduğumuz,
saf, deli fişek, şapşal, toy zamanlarımızı.
Bir şeyler kaldı elbet, gençlik hariç,
diye yanıtladı.
Ona hâlâ emin misin diye sordum
insanlık için neyin iyi neyin kötü olduğundan.
İllüzyonlar içinde en ölümcülü,
diye yanıtladı.
Ona geleceği sordum,
hâlâ açık seçik görebiliyor muydu.
Çok fazla tarih kitabı okudum,
diye yanıtladı.
Ona fotoğrafı sordum,
masasının üstünde duran, çerçeve içindekini.
Bir varlar bir yoklar. Birader, kuzen, baldız,
karım, kucağında kızım,
kızımın kucağında kedi,
çiçek açmış kiraz ağacı ve üstünde
uçuşan bir kuş,
diye yanıtladı.
Mutlu oldun mu, diye sordum.
Çalışıyorum,
diye yanıtladı.
Ona dostlarını sordum, duruyorlar mıydı.
Birkaç eski asistan,
onların birkaç eski asistanı,
eve göz kulak olan Ludmila,
ki çok yakın, ama uzak da,
kütüphaneden iki bayan, gülümsüyor ikisi de,
okulun karşısında küçük Grześ ve Marcus Aurelius,
diye yanıtladı.
Ona sağlığını, ruh halini sordum.
Kahve, votka, sigara vermiyorlar artık,
ağır hatıraları ve eşyaları taşımam da yasak.
Duyamıyormuş numarası yapıyorum,
diye yanıtladı.
Ona bahçeyi ve bahçedeki sediri sordum.
Geceleri hava açıksa, göğü seyrediyorum oradan.
Doyamıyorum,
ne çok bakış açışı var,
diye yanıtladı.
Wislawa Szymborska
Türkçeleştiren: Onur Çalı