Aşk yeniden: Üçü on geçe, tokatlıyorum çavuşu,
(Sahiden götürmüş müdür eve onu?),
Yatak odası fırın gibi,
İçki bitti, hiç yol göstermeden
Yarının nasıl olacağını ve sonrasını,
Ve her zamanki ağrı, dizanteri sanki.
Başka bir el var şimdi göğüslerinde ve gubarcığında,
Başka biri can veriyor gözlerindeki denizde,
Ve ben bunu görmezden mi geleyim,
Ya da gülüp geçeyim mi,
Ama dillendirmek neden bunu?
Geçelim bu meseleyi,
Başkalarının hayatına sızan bir ağaç gibi
Ve hükmeden
Ve soralım, neden benim için böyle olmadı, peki?
Şiddetle bir ilgisi olmalı
Çok eskiden ve bedeli,
İşte bu kibirli sonsuzluk.
Philip Larkin
Türkçeleştiren: Ozan Çororo