Yazar ve çevirmen Kâmuran Şipal, bu akşam 22:00 sularında Bakırköy Çamlık Hastanesinde çoklu organ yetmezliğine bağlı olarak vefat etti.
Kâmuran Şipal, 24 Eylül 1926’da Adana’da doğdu. İlk ve orta okulu Adana’da okudu. İstanbul Pertevniyal Lisesi’ni (1946) ve İÜEF Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1955). Aynı bölümde iki yıl asistan olarak çalıştıktan sonra, Almanya’da iki yıl akademik çalışma yaptı. Türkiye’ye dönüşünde İÜ Yabancı Diller Yüksek Okulu’nda Almanca okutmanı olarak görev aldı (1960), buradan emekli oldu.
İlk şiiri (1949) ve ilk öyküsü (Haziran 1951) “Varlık” dergisinde çıktı. Öykü, inceleme ve çevirileri “Varlık”, “Türk Dili”, “Yelken”, “Ataç”, “Yeni Dergi”, “Dönem” (1949-1970) gibi dergilerde yayımlandı. TDK’nın açtığı öykü yarışmasında aldığı ödülle adını duyurdu (1953). Öykülerinde orta sınıf insanların iç ve dış yaşamları arasındaki ilişkileri ve çatışmaları gerçekçi-düşçü bir yaklaşımla, olayların ve çatışmaların nedenlerine yönelerek inceledi. 1968’den sonra edebiyat ve kültür tarihinden beslenen çağrışım-bileşim öykülerine yöneldi (B. Necatigil). Yalnızlık, tedirginlik, mutsuzluk, çaresizlik, ayrılık ve pişmanlık gibi temaları geleneksel öykü düzeni içinde işledi.
Çağdaş Alman edebiyatından ve Franz Kafka’dan yaptığı önemli çevirilerle de tanındı; Alfred Adler, Ingeborg Bachmann, Wolfgang Borchert, Heinrich Böll, Alfred Brauchle, Bertolt Brecht, Max Brod, Elias Canetti, Sigmund Freud, Gustav Hans Graber, Günter Grass, C. G. Jung, Thomas Mann, R. M. Rilke, Robert Musil, Bernhard Zeller, Hans Zulliger ve Hermann Hesse’den çeviriler yaptı.