kusma isteği gibi meşru bir duman yükseliyor Santiago’dan
6 yıl önce de Taksim’den yükselmişti, renginden tanıyorum
kokusu genzimi yakıyor, hayıflandırıyor zamana
ben kızgın demirdim öyle ya, saplanırdım
boşandığı karısını gözünü kırpmadan öldürecek adamın alnına
kredi kartı borcunu ödeyemediği için banka kredisi çeken
işçinin önünde kendini yaktığı şubenin kapısına
ya da revolution kelimesini pazarlama stratejisinin
parçası olarak gören yeni nesil kahveci duvarına
6 yıl geçti o günlerden, buldozer gibi üstümüzden bugüne
6 yıl geçti, rengi başka dumanlar yükseldi Cizre’den
isyan etmek mevcut konjonktürde
isyan etmek konformizmin kemerini biraz gevşetirsek
isyan etmek ancak vade farksız 12 taksitle
anlamıyor değilim ama
kusma isteği gibi meşru bir duman yükseliyor Santiago’dan
ve bazıları, Şile’ye gitmeyi gözü kesmezken daha
ah şimdi Şili’de olmak vardı dediğinde
soğuyorum bir anda, yaka paça tutuyorlar boynumdan
batırılıyorum kirli bir suya
ben kızgın demirdim öyle ya, di’li geçmiş zamanda kaldım
bu 6 yıl sürdü, tuhaflaştım
iyi bir ihtimal elimden kaydı, buharlaştım
Kadıköy’de birbiri ardına açılan lokmacılarla
zamanla videolarına berbat introlar ekleyen
miloresk yemek Youtuberlarıyla
çocukken yediğim lokmaya yabancılaştım
Ankara’dan Kerim’in yolladığı sararmış yaprak da olmasa
ne bakıra benziyorum şimdi ne de ilk haliyle tunca
Tunca Çaylant