Eylem Te

sen hayatını düzeltirken
ben kuru fasulyeyi yaktım

sen bir muska astın boynuna
içinde üç mısra gençliğim

dalıp gitmelerden döndüm
kalktım havluları ütüledim
tivit attım
kuşlara baktım
ayrılık şiirleri dokundu
düşlenmiş bir sevdanın yasını tuttum

sen aynada çoğalırken kendine
suretimi düşürdüm suya
gördüm
maskeler, mesafeler
bir yalnızlık salgını bu
herkes birbirinin hiç kimsesi

sen şimdi
yani sen şimdi
rağmenlere sığınıp
sarılmışsan yanındakine
yeminlerini kırp, yıldız yap
yalnızlığın parlasın

Eylem Te