yitip gidene
ve hoşçakal’a ayet yazdırana
gazetelerden resim kesip deftere yapıştırmaya benziyor
ağır gecelerde harcanan fotoğraf
mühürlü, terli, yabanıl vücutlardan
kime baksam göğsümde ayakizleri
eski bir akşama düşüyor kirpiklerim
bulduğumda neyi bulmaksa umudum
sokakları kendine sakla, eski perşembelerin adı yok
kime baksam çizik plak, yarım ve eksik
ekşiyorum en çok da buna alışamadığım ağzımla
allah’ı bugün de anmıyorum ne tuhaf
çiçeği bıraktığım bal arısına*
mühürlü ağaçlara ve kasımpatılara
en çok da buna karışamadığımla
kalbim,
küçücük göğsünde kılıfını arayan kurşun
yenik bir iklim bırakıp durduğum denizin bittiği yerde
yamalı dizlerimde aynı mavinin sancısı
Mehmet Sezgin Sarı
* Abdürrahim Karakoç – “Seni Aradım” şiirinden.