Arif’in A’sı | Turgut Baygın

Ötekilerin ressamı Arif Buz için…

herhalde biliyordur kediler de
neden eksildiğini bunca rengin

anlamıştır tuvaldeki yörük kızı
eşarbının neden bağlanmadığını

            atölyeden sesler geliyor
            arabasını çekiyor
            bir beygir ölüsü

            köpek çıtkırıldım kaburgasıyla
            güneşe uzanmış ikindi masalı

soruyor masaya kolunu yaslayan adam
“bu nasıl yalnızlıktır böyle
bir harf mi kaybettiniz adınızdan?”

            atölyeden sesler geliyor
            evin biri eğilip yanağından öpüyor sokağı

            romanlar akşamı kolluyor
            şarap ve zurna için

cıvık bir pembe gazele duracak
bir sarı en güzel sarılarını giyinip dansa kalkacak

            Arif’in A’sı
            mavilere ağacak.

Turgut Baygın

Sincan İstasyonu dergisinin 120. sayısında (Temmuz-Ağustos 2022) yayımlanmıştır.